26 Αυγούστου 2012

Φράχτες


Φράχτες συρμάτινοι φαντάζουν οι αποστάσεις
που αδιάκοπα,ακούραστα,μηχανικά,
υψώνονται ανάμεσα στις καρδιές που αγαπιούνται..
Κι όσο μεγαλύτερη η αγάπη,
τόσο φορτισμένοι ηλεκτρισμούς κι αστραπές οι φράχτες.
Μιαν αυγή πέρασα στο ανάμεσο του χάσματος,
στα παραθύρια που ανοίγονται στις καμπύλες των συρμάτων,
ένα ρόδο μυρωμένο έγνοια και τρυφεράδα κρυφή.
Μονάχα ετούτο αλώβητο διαπέρασε το φράχτη
κι απόμεινε στολίδι μοναχό,
να παραπαίει στο ενδιάμεσο δυο κόσμων,
δυο ψυχών,
που αγαπήθηκαν ,
μα λησμόνησαν να ξεριζώσουν τη πικρόγευστη ρίζα.
Κι έγινε φράχτης..
Έγινε απόσταση σε μια γη αδιαίρετη στο άπειρο..
Η αγάπη..
Επιβιώνει...
Και στην απόσταση...

Σ.

4 σχόλια:

  1. Καλησπέρα voulaki... Κάποτε διάβασα πως η πραγματική αγάπη δεν είν' αυτή που επιβιώνει στην απόσταση, αλλά αυτή που αντέχει στην καθημερινή τριβή... Ίσως πάλι πραγματική αγάπη να είναι να φεύγεις επειδή αγαπάς πολύ τον άλλο... Εύχομαι μονάχα να μην έφυγες νομίζοντας ότι τάχα τον βασανίζεις, ενώ θα αρκούσε μονάχα η πιο απλή και συνάμα αληθινή κίνηση της καρδιάς σου. Πάντοτε τα απλά και αληθινά αρκούν!!!

    Εύχομαι ο Θεός να σε προστατεύει από κάτι χειρότερο. Να προσεύχεσαι, κι ίσως μια μέρα σου δοθεί η απάντηση ή μια πολύ καλύτερη ευκαιρία. Αυτό εύχομαι και στον εαυτό μου και σ' όσους φίλους νιώθουν το ίδιο. Ας είναι ο κάθε πόνος, μια ευκαιρία να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να βρούμε τον Θεό μας κι ύστερα ας βρούμε και τον άνθρωπό μας! Καληνύχτα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Ευγένιε!
      Κρατώ την φράση σου, που νομίζω περιέχει την ουσία: ''Πάντοτε τα απλά και αληθινά αρκούν!''
      Κάθε πόνος και κάθε χαρά, κάθε άνθρωπος στο δρόμο μας, αλλά και κάθε εμπόδιο, μας οδηγούν εγγύτερα στον εαυτό μας, και εν τέλει στην ίδια την Αγάπη, την άνευ ορίων και συμβάσεων, την Αγάπη του Θεού.
      Σε ευγνωμονώ για την ευχή σου..
      Σε ευγνωμονώ για τα όμορφα λόγια σου..
      Να περνάς ουσιαστικά και αληθινά..!
      :-)

      Διαγραφή
  2. πανέμορφο :Ο
    και πόσο ταιριάζει η εικόνα με το κείμενο... και η μουσική από πίσω.. με συγκίνησε^
    όσοι φράχτες και να υψωθούν, όσο μακρυά και αν είναι κάποιος, η αγάπη μένει..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αγάπη μένει, Δανάη..! :-)
      Σε ευχαριστώ που πέρασες τόσο διακριτικά από εδώ..

      Διαγραφή

Κάθε σχόλιο είναι καλοδεχούμενο, μόνο θα παρακαλούσα, να υπογράφετε με ένα μικρό όνομα, ως πρόσωπα. Νοιώθω λίγο άβολα να απαντώ στον ''Ανώνυμο''... ;-)